Δεν πρέπει να έχει υπάρξει μεγαλύτερη γκρίνια για ισοπαλία στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου από αυτή που συνόδεψε την ισοπαλία του Ολυμπιακού με την Μακάμπι. Κάπου διάβασα ότι από τα 2027 tweets που δημοσιεύτηκαν μετά το ματς αυτό τα 1997 (!) ήταν επικριτικά. Φυσικά ο στόχος των περισσότερων είναι ο Πέδρο Μαρτίνς. Αναρωτιέμαι ωστόσο τι νομίζουν ότι θα γίνει στον Ολυμπιακό όλοι αυτοί που γκρινιάζουν για τον Πορτογάλο και ζητάνε να φύγει.
Η σχέση του Μαρτίνς με μια μεγάλη πλέον μερίδα οπαδών του Ολυμπιακού άρχισε να γίνεται προβληματική μετά τον περσινό αποκλεισμό του Ολυμπιακού από την Λουντογκόρετς που στο μυαλό όσων γκρινιάζουν ήταν η συνέχεια της ήττας του Ολυμπιακού από τον ΠΑΟΚ στον προπέρσινο τελικό του κυπέλλου Ελλάδος. Το πράγμα έγινε χειρότερο μετά τον αποκλεισμό από την Αταλάντα, φούντωσε μετά την μετριότατη εικόνα του Ολυμπιακού στα περσινά play off και τον αποκλεισμό από τον ΠΑΟΚ στο κύπελλο και ήρθε και η απόφαση για τον παραμερισμό του Κώστα Φορτούνη και τη μίρλα την εκτίναξε! Ο Φορτούνης άθελά του έχει γίνει σύμβολο. Στο μυαλό όσων γκρινιάζουν ο Μαρτίνς τον άφησε στην άκρη ενώ έκανε την καλύτερη σεζόν της καριέρας του, λες και δεν είμαστε στο 2022, αλλά στο 2019. Όταν τους λες πως από το 2019 κι έπειτα έπαθε δυο χιαστούς σου απαντάνε πως «τριάντα λεπτά μπορεί να κάνει τη διαφορά» - λες και ο Φορτούνης είναι ένας 38χρονος βετεράνος που έχει πρόβλημα αντοχών. «Κι αν δεν μπορεί να παίξει» σου λένε, «σε τελική ανάλυση, φταίει ο προπονητής που πρέπει να βρει ένα μαγικό φίλτρο για να τον κάνει καλά». Κι όταν τους λες ότι ο Μαρτίνς, καλώς ή κακώς, δεν θέλει παίκτες με μυϊκά προβλήματα όπως κι αν λέγονται (πριν τον Φορτούνη έφυγαν για τον ίδιο λόγο ο Κούρτης, ο Χριστοδουλόπουλος, ο Σουντανί, ο Νάτχο κτλ) σου λένε «πρόβλημά του». Γιατί δεν υπάρχει λογική, αλλά μόνο μυαλά θολωμένα από την αγανάκτηση. Και μάτια που πονάνε με αυτά που βλέπουν βέβαια.
Καβάλα σε άσπρο άλογο
Οσο κι αν ακούγεται παράξενο το γεγονός ότι θα φύγει ο Μαρτίνς και θα επιστρέψει καβάλα στο άλογο και έτοιμος να κάνει πάλι τη διαφορά ο Φορτούνης είναι περισσότερο λογικό από όλα τα άλλα θαύματα που κάποιοι νομίζουν πως θα προκύψουν όταν απολυθεί ο Μαρτίνς. Υπάρχει πραγματικά κόσμος που πιστεύει πως ο προπονητής κάνει όλες τις μεταγραφές της ομάδας – κι όλες είναι κακές μεταγραφές, πράγμα που σημαίνει πως θα ρθει ένας άλλος και θα κάνει καλές. Υπάρχει κόσμος που πιστεύει πως αρκεί η φυγή του Μαρτίνς για να γίνει η άμυνα αλάνθαστη και η επίθεση του Ολυμπιακού να αρχίσει να σκοράρει κατά ρυπάς. Υπάρχει κόσμος που πιστεύει πως μόλις απολυθεί ο Μαρτίνς ο Ελ Αραμπί θα γίνει 32 χρονών, ο Βαλμπουενά 34, ο Τσιμίκας θα επιστρέψει από τη Λίβερπουλ και θα βρεθούν δυο Ποντένσε το επόμενο απόγευμα. Υπάρχει κόσμος που πιστεύει πως παίκτες όπως ο Κούτρης, ο Βρουσάι, ο Ραντζέλοβιτς, ο Ανδρούτσος μόλις ο κόουτς φύγει, θα κάνουν καταπληκτικά πράγματα. Και τέλος υπάρχει κόσμος που πιστεύει πως μόλις ο Μαρτίνς φύγει, ο Ολυμπιακός θα πουλήσει τους παίκτες που ο Μαρτίνς έφερε (τον Ρέαπτσουκ, τον Χασάν, τον Τικίνιο, τον Καρβάλιο, τον Κανέ κτλ) θα πουλήσει κι αυτούς που εμπιστεύεται (τον Σισέ, τον Μπα, τον Μασούρα, τον Μαντί τον Βάτσλικ κτλ) και με αυτά τα λεφτά ο Ολυμπιακός θα πάρει αμέσως δέκα άλλους και θα παίξει καταπληκτική μπάλα κτλ.
Κάποιος θαυματοποιός
Όλα αυτά είναι μύθοι με τους οποίους ο κόσμος έχει μάθει να ζει. Η απλούστερη από τις βεβαιότητες είναι ότι αν φύγει ο Μαρτίνς θα ρθει κάποιος που θα μάθει σε χρόνο ρεκόρ την ομάδα να παίζει διαφορετικά (με δυο – τρεις προσθήκες) και όλα θα γίνουν υπέροχα. Συνήθως για αυτό αλλάζουν και οι διοικήσεις τους προπονητές: οι παράγοντες πιστεύουν πως η ομάδα χρειάζεται ένα ηλεκτροσόκ κτλ. Και οι οπαδοί με τον καιρό μαθαίνουν να σκέφτονται όπως οι παράγοντες. Βέβαια αν οι αλλαγές προπονητών αρκούσαν για να παίζει μια ομάδα καταπληκτική μπάλα η ΑΕΚ πχ, που αλλάζει τρεις προπονητές το χρόνο, θα ήταν υποψήφια να κατακτήσει το Τσάμπιονς λιγκ, ενώ τώρα πετάει αητούς. Αλλά είπαμε: η οργή δημιουργεί παραλογισμούς.
Δεν υπάρχουν μαγικές λύσεις
Δεν γράφω το κομμάτι, ούτε για να υπερασπιστώ τον Μαρτίνς, ούτε για να υπερασπιστώ το δικαίωμα του κόσμου στην προπονητοφαγία: κανείς δεν με έχει ανάγκη. Εχω τη συνείδησή μου καθαρή άλλωστε αφού έχω εξηγήσει νωρίς και την μετάλλαξη του Ολυμπιακού (που από το 2020 έχει αλλάξει οκτώ βασικούς) και την αλλαγή του προπονητή (που καταλαβαίνοντας που βρίσκεται έγινε κάτι σαν τον Σάντος). Αυτό που θέλω απλά να πω είναι ότι όσα λάθη κι αν κάνει ο Μαρτίνς μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν.
Μακάρι να αρκούσε η αλλαγή του Μαρτίνς για να παίξει ο Ολυμπιακός μπαλάρα, αλλά το πράγμα δεν μου φαίνεται απλό. Πρώτα από όλα γιατί μπαλάρα στην Ελλάδα δεν παίζει κανείς: η έλλειψη ή η ύπαρξη γκρίνιας απλά δημιουργεί εντυπώσεις. Κι έπειτα γιατί συμβαίνει να ξέρω πως κάθε κανονικός προπονητής εκτός από παίκτες (που ας πούμε πως μπορεί να τους βρει) χρειάζεται και χρόνο για να κάνει μια θεαματική ομάδα – και μάλιστα χρόνο πολύ. Δεν αποκλείω, αν αύριο έφευγε ο Μαρτίνς, οι παίκτες να έδιναν κάτι παραπάνω για να κερδίσουν τον καινούργιο τους προπονητή – ίσως να είχαμε καλοκαιριάτικα μια εντυπωσιακή διαφοροποίησης της εικόνας του Ολυμπιακού, ίσως και όχι. Σε βάθος χρόνου, όμως, (και δεν μιλάω για χρόνια, αλλά για κανα δυο μήνες) κι ο νέος προπονητής θα πρέπει να κερδίζει όλα τα ματς, να πάρει το πρωτάθλημα από τον Ιανουάριο, να περάσει τον ευρωπαϊκό όμιλο, αν γίνεται αήττητος, και να κάνει μεγάλη πορεία σε μια σοβαρή ευρωπαϊκή διοργάνωση, να πάρει το νταμπλ και να αναδείξει και παίκτες που μπορεί να πουληθούν. Αν αυτά δεν τα κάνει, πάλι γρήγορα θα έχει πρόβλημα. Δηλαδή θα είναι πρόβλημα ο ίδιος.
Υπερβάλω; Καθόλου. Τον Μαρτίνς τον στήσαμε στον τοίχο όταν κάποτε ο Ολυμπιακός έχασε ένα ματς από τον Ερυθρό Αστέρα μετά από τρεις καλοκαιρινές προκρίσεις και μια ισοπαλία με την Τότεναμ. Τον σταυρώσαμε μετά από ένα χαμένο τελικό με τον ΠΑΟΚ μετά από ένα γκολ – δώρο της άμυνας στο 90΄. Τον απαξιώσαμε μετά από τρία σερί πρωταθλήματα με περισσότερους από 15 βαθμούς διαφορά από τον δεύτερο. Δεν του δίνουμε το δικαίωμα μιας κακής χρονιάς λες και υπάρχει προπονητής κι ομάδα στον κόσμο που δεν έχουν τέτοιες. Τι έχει ο Ολυμπιακός; Ισόβιο δικαίωμα στην κατάκτηση του πρωταθλήματος και στις προκρίσεις σε ομίλους; Απορώ ποιος μπορεί να αντέξει στη θέση του.
Κάποτε ο Ερνέστο
Ο κόσμος του Ολυμπιακού πρέπει να πάει στο γήπεδο να υποστηρίξει την ομάδα για να αποκλείσει τη Μακάμπι. Διότι αν αποκλειστεί ο Ολυμπιακός μπορεί όντως να φύγει ο Μαρτίνς. Αλλά δεν προκύπτει απο πουθενά πως σε αυτή την περίπτωση θα υπάρξει χαρά κι ευτυχία. Παραμένοντας στο Τσάμπιονς λιγκ μπορεί να ελπίζεις ότι το επίπεδο μιας ομάδας θα ανεβεί. Οχι έξω απο αυτό. Μα δεν παίζει ωραία μπάλα ο Ολυμπιακός είναι ο αντίλογος. Σωστά. Αλλά είναι 23 Ιούλιου. Φυσικά και είναι ανησυχητικά τα προηγούμενα και πρέπει να επισημαίνονται, αλλά πρέπει να υπάρχει και σεβασμός: όταν αυτός λείπει, αυτο πληρώνεται ακριβά.Η ύβρις φέρνει τιμωρία. Και είναι άλλο η κριτική κι ο προβληματσμός κι άλλο τα «φύγε» και τα «διώξ'τον».
Ακούω διάφορους που συγκρίνουν τον Μαρτίνς με τον Βαλβέρδε πχ. Ξεχνούν κάτι. Την πρώτη φορά που ήρθε ο Βαλβέρδε ο Ολυμπιακός καλοκαιριάτικα αποκλείστηκε από την Ανόρθωση. Στο δεύτερο ερχομό του ο Ερνέστο, όταν κι έφτιαξε μια πραγματικά σπουδαία ομάδα, βρήκε τον Ολυμπιακό εκτός Ευρώπης (χάρη σε μια Μακάμπι – κοίτα σύμπτωση) και είχε τη δυνατότητα αφενός να κάνει καμιά δεκαριά μεταγραφές (γιατί ήταν η πρώτη χρονιά του Βαγγέλη Μαρινάκη κι ο Ολυμπιακός ξεκινούσε από το μηδέν) και αφετέρου είχε πολύ χρόνο στη διάθεσή του, αφού η προηγούμενη παντελώς αποτυχημένη σεζόν επέβαλε υπομονή και ψυχραιμία. Αν αύριο κάποιος αντικαταστήσει το Μαρτίνς, τα αποτελέσματα του, αργά ή γρήγορα, θα αρχίσουν να συγκρίνονται με αυτά του Μαρτίνς. Κι αλίμονό του του ανθρώπου. Διότι αρέσει δεν αρέσει ο Πορτογάλος τα αποτελέσματά του παραμένουν λαμπρά. Κι αν φύγει, τον πήχη θα τον έχει αφήσει πολύ ψηλά.
